Στην έρευνα πεδίου του ΔΕΝ, ανακαλύψαμε νέες ανάγκες. Οι γονείς ζήτησαν στενότερες σχέσεις και καλύτερη επικοινωνία με τα παιδιά τους. Έτσι, σχεδιάσαμε δραστηριότητες που θα μας οδηγούσαν στο στόχο αυτό. Βρεθήκαμε όλοι μαζί – τρεις εμψυχωτές των ΔΕΝ, εικοσιένα παιδιά και επτά γονείς στο καφενείο στο Άκαρπο. Αρχικά, πίνοντας έναν πρωινό καφέ, επικοινωνήσαμε τις σκέψεις μας με τους γονείς, προσπαθώντας να δείξουμε τη δυνατότητα που μας δίνει το νέο μας εργαλείο – το ΒΑΝ των ΔΕΝ – ώστε να ξεπεράσουμε δυσκολίες οικονομικές και μεταφορικές. Τώρα μπορεί το ΔΕΝ να ταξιδέψει και να σας συναντήσει στον τόπο σας! Την ώρα της κουβέντας, τα παιδιά έφτιαξαν από μια ζωγραφιά για να στολίσουν και να ζωντανέψουν το χώρο του καφενείου. Στη συνέχεια μετά την ώρα του καφέ ξεκινήσαμε τη δραστηριότητα μας που την ονομάσαμε “Γνωρίζω το Παιδί μου;” “ Γνωρίζω τον Γονιό μου;”. Το σκεπτικό της δραστηριότητας αυτής ήταν, παιδιά και γονείς να γράψουν από ένα γράμμα στο οποίο θα διατύπωναν σκέψεις, ιδέες και συναισθήματα για τον άλλον που θα παρουσιαζόταν σε δυάδες (γονέας-παιδί). Στο τέλος τα παιδιά έφτιαξαν το χάρτη του χωριού. Στα βλέμματα όλων ήταν ολοφάνερη η ευχαρίστηση και η ευγνωμοσύνη που είχανε επισκεφτεί το τόπο τους τα ΔΕΝ, που τόσο πολύ έχουν αγαπήσει. Όλοι γνωριζόντουσαν μεταξύ τους, έτσι δημιουργήθηκε ένα κλίμα εμπιστοσύνης χωρίς δισταγμούς, που βοήθησε στην υλοποίηση των δραστηριοτήτων. Ο τρόπος που δουλεύτηκε το κομμάτι των γραμμάτων άρεσε πολύ. Διότι η κάθε δυάδα διαβάζοντας τα γράμματά της, μοιράστηκε συναισθήματα και απορίες που τους έφερε πιο κοντά. Άρεσε τόσο πολύ στα παιδιά, που όσα δεν είχαν τους γονείς τους μαζί, έγραψαν τα γράμματα και ζήτησαν να το συνεχίσουν στο σπίτι, εμπλέκοντας τους γονείς τους. Κλείνοντας την συνάντηση η ιδέα του να φτιάξω το χάρτη του χωριού μου κινητοποίησε τα παιδιά και έβγαλε ένα πολύ ωραίο αποτέλεσμα.
Η ματιά των εμψυχωτών - πολλαπλές αφηγήσεις για τη δράση
«Έχοντας κάνει μια καλή έρευνα πεδίου και προετοιμασία, ήμασταν έτοιμοι για την μεγάλη συνάντηση που σχεδιάζαμε τόσο καιρό. Στη δραστηριότητα που κάναμε προσπαθήσαμε να ενθαρρύνουμε μητέρες και παιδιά να εκμεταλλευτούν το πλούτο που κρύβουν μέσα τους, και να εκφράσουν συναισθήματα και σκέψεις- ένα πράγμα τόσο απλό και τόσο περίπλοκο συνάμα. Στην αρχή αυτό γέμισε ερωτηματικά τον χώρο του καφενείου. Ο ένας κοίταζε τον άλλον. Μόλις όμως ξεκίνησε ένα άτομο, ακολούθησαν κι οι υπόλοιποι, και στην παρουσίαση που έγινε βγήκαν πολλές καλές σκέψεις που πιστεύω θα βοηθήσουν και στη συνέχεια τις συγκεκριμένες σχέσεις. Στο τέλος, παρατηρώντας το χώρο του καφενείου, ήταν ολοφάνερη η ζωντάνια που είχαμε φέρει στο πέρασμα μας. Βρήκαμε ένα άψυχο καφενείο και του δώσαμε ζωή και χρώμα με την παρουσία μας. Αυτό το αναγνώρισε και η ιδιοκτήτρια του καφενείου και ζήτησε να μείνουν οι ζωγραφιές των νέων στο χώρο. Ήταν ένα πολύ καλό ξεκίνημα πιστεύω και εύχομαι η κάθε μας συνάντηση να είναι καλύτερη από την προηγούμενη.»
«Πολύ καλή προετοιμασία και οργάνωση, αλλά πάνω από όλα πολύ καλή ή ιδέα και σκέψη αξιοποίησης του ΒΑΝ των ΔΕΝ σε περιοχές και άτομα που το είχαν επιθυμήσει, κάτι που ήταν εμφανές στα βλέμματα όλων μας. Για μένα πιστεύω ήταν μια ευκαιρία να ξαναζωντανέψω στιγμές από το παρελθόν. Συνάντησα παιδιά από την περσινή ομάδα προεφύβων να είναι πια έφηβοι, συνάντησα παιδιά από τα θερινά του 2006 που ήταν η πρώτη μου εμπειρία σαν εμψυχώτρια στο ΔΕΝ. Είναι πάρα πολύ συγκινητικό να βλέπεις παιδιά που έχουν έστω μια σταλιά από σένα, χάρηκα πάρα πολύ. Με ενθουσίασε ειλικρινά το ενδιαφέρων που έδειξαν οι γονείς στη κουβέντα και στη δραστηριότητα που κάναμε. Στην αρχή της δραστηριότητας υπήρχε μία ατμόσφαιρα σφιχτοτυλιγμένου κουβαριού αλλά διήρκεσε τόσο όσο μέχρι να βρουν την άκρη και να τη ξετυλίξουν. Ήταν μια συνάντηση που ευχαρίστησε αρκετά άτομα όπως εμάς τους εμψυχωτές, παιδιά και γονείς που συμμετείχαν, την ιδιοκτήτρια του καφενείου, τους κατοίκους του χωριού. Eύχομαι να συνεχίσουμε και να ξαναζωντανέψουμε πολλές ακόμα ψυχές και περιοχές.»
« Εγώ θέλω να ξεκινήσω εκφράζοντας τα συναισθήματά μου. Εκείνη την ημέρα ένοιωθα πάρα πολύ άγχος επειδή πρώτη φορά θα ταξίδευα με το ΒΑΝ που ανυπομονούσα να το δω εδώ και καιρό, επίσης φέτος ήταν πρώτη φορά που θα κάναμε εργαστήρι γονέων-παιδιών σε ένα διαφορετικό χώρο, στο χώρο τους. Το ΒΑΝ των ΔΕΝ μου άρεσε πολύ, είναι τεράστιο και άνετο, έχει χαμογελαστό και συνεργάσιμο οδηγό! Εύχομαι σε μικρό χρονικό διάστημα να γεμίσει με χρώματα και δημιουργίες παιδιών. Όλοι οι γονείς, τα παιδιά και η ιδιοκτήτρια του καφενείου, μας υποδέχτηκαν με πολύ αγάπη και ζεστασιά. Αρχικά όλοι μπορεί να ήμασταν κάπως αγχωμένοι, αλλά με το καφέ, με το κέρασμα που είχαμε φέρει εμείς και με τη κουβέντα που κάναμε, δημιουργήθηκε μια ατμόσφαιρα χαλάρωσης, εμπιστοσύνης και αμέσως ξεπεράστηκε το καθετί που “εμπόδιζε” το κάθε γονέα να μιλήσει και να εκφραστεί. Έφυγα πολύ αισιόδοξη και υπερήφανη, κι εύχομαι κάθε συνάντηση του ανοιχτού εργαστηρίου γονέα-παιδιού να είναι όλο και καλύτερη.»
- Φατμά Ιμπαϊμκο, Σερρά Αχμέτ Ογλού, Σεβάλ Οσμάν Ογλού