interaction“Δ.Ε.Ν. χτίζουμε κοινότητα, αλληλεπιδρώντας μεταξύ μας!”

ΑΝΟΙΞΗ 2014
... ματιές αποτίμησης της δράσης ...
ατομικές ματιές μελών του δικτύου συνεργατών των ΔΕΝ

Δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην ανατροφοδότηση που δίνουμε ο ένας στον άλλον ως συνεργάτες των ΔΕΝ για κάθε project που ολοκληρώνουμε – ως μέρος της φάσης αποτίμησης της πορείας τις δράσης μας. Έχουμε αναπτύξει ένα εργαλείο που ενθαρρύνει τον καθένα μας να αποτυπώσει “τη ματιά του” – όπως την ονομάζουμε, με ανοιχτές φράσεις που συμπληρώνουμε. Η κουβέντα που ακολουθεί βασίζεται πάνω στις ατομικές ματιές και χτίζει πολλαπλές αφηγήσεις, συνθέτοντας την οπτική όλων.

ΟΙ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ:

Το project ως γεφύρωμα (καλοκαίρι/χειμένωας) ήταν καλό για...
Ένιωσα...όταν...
Αυτό που αντιλήφθηκα ήταν...
Αυτό που μου άρεσε στη μεταξύ μας σχέση ήταν ότι...
Δυσκολεύτηκα να...
Μας έκανε καλό στο...
Καταφέραμε...
Είδαμε ότι...
Μου έκανε εντύπωση...
Για τη φάση που ανοίγουμε στα ΔΕΝ τώρα, μας ενθάρρυνε να...

Το project ως γεφύρωμα ήταν καλό …

για να δέσουμε και να ολοκληρώσουμε αυτό που είχαμε ξεκινήσει από τον Οκτώβριο, να δημιουργήσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης και με τους γονείς.

... γιατί μας έδωσε την δυνατότητα να αναδείξουμε και να γεφυρώσουμε παιδιά και γονείς που ήταν ένα από τα όνειρά μας.

πολύ καλό, αν και διαφορετικό από αυτά που έχουμε συνηθίσει – ήταν πολύ καλό ως προς τις σχέσεις μας με τους γονείς.

διότι πιστεύουμε -η πιστεύω- ήταν κάτι που είχαν ανάγκη οι γονείς αλλά και εμείς.

για να κλείσουμε κάποια κομμάτια και να ανοίξουμε νέα.

για να χτίσουμε ουσιαστικές γέφυρες επικοινωνίας με τους γονείς για έναν κοινό στόχο “βοηθώντας τα παιδιά”.

για να ενταχθούν κι οι γονείς στο κλίμα των ΔΕΝ, να πάρουν μία γεύση από τα θερινά στο κλείσιμο του πρότζεκτ, αλλά και για να αναπτυχθεί μια βαθύτερη επικοινωνία μαζί τους και να εκφραστούν συναισθήματα.

για να ξαναέρθουμε σε επαφή με γονείς για ενημέρωση είτε για τα θερινά είτε για οτιδήποτε άλλο...

γιατί ήταν η συνέχεια του χτες με το σήμερα.

διότι ήταν γνώριμο πρότζεκτ του βαν.

γιατί ήταν η συνέχεια της περσινής ανοιξιάτικης δράσης.

διότι ήταν κάπως η συνέχεια του ανοιξιάτικου πρότζεκτ αλλά με περισσότερες συναντήσεις από μία.

για την έναρξη μιας συνεργασίας με ομάδες φοιτητών/τριων με το τμήμα Π.Τ.Δ.Ε. και όχι μόνο. Το πρότζεκτ είχε κυρίως το χαρακτήρα έρευνας για τις δυνατότητες που έχουμε να συνεργαστούμε στο μέλλον.

Ένιωσα…όταν…

απερίγραπτα, υπέροχα, περήφανα όταν οι γονείς μας εξέφρασαν ανοιχτά τους προβληματισμούς τους και πόσο τους βοηθήσαμε πάνω στις σχέσεις με τα παιδιά τους.

μεγάλη συγκίνηση όταν ακούσαμε κι από τους ίδιους τους γονείς αυτό που είχαν κερδίσει από τις συναντήσεις αυτές.

μεγάλη ικανοποίηση όταν στο τέλος κάθε συνάντησης ένιωθα και ακόμα τους γονείς να μας ευχαριστούν για αυτό το διαφορετικό πρότζεκτ.

καλύτερα διότι ήμασταν πιο κοντά ως συνεργάτες.

όμορφα όταν οι αρχικοί στόχοι μας έγιναν πραγματικότητα.

ικανοποίηση γιατί καταφέραμε να φέρουμε και τους γονείς στο καφενεδάκι μας, απολαμβάνοντας τον καφέ τους.

πως πάμε να κάνουμε κάτι πολύ δημιουργικό και βοηθητικό για τους γονείς συνάμα στο στάδιο της προετοιμασίας μας.

πολύ χαρούμενη όταν αποφασίσαμε η ομάδα ΔΕΝ Ξάνθης να κάνουμε ένα κοινό πρότζεκτ.

υπέροχα όταν ξαναβρέθηκα στους τόπους που επισκεύθηκα και στην περσινή ανοιξιάτικη δράση.

Ένιωθα σαν ένα χαμένο κομμάτι του “παζλ” όταν περνούσαν μέρες και δεν συναντιόμασταν η τετράδα του βαν.

πολύ όμορφα όταν παιδιά και γονείς μας έλεγαν πως μας περίμεναν με το βαν στον τόπο τους.

υπέροχα για την εμπιστοσύνη που μας έδειξαν οι γονείς.

μια ώθηση για κινητοποίηση όταν υπήρξε θετική ανταπόκριση για συμμετοχή από τους φοιτητές/ τις φοιτήτριες.

Αυτό που αντιλήφθηκα ήταν ότι…

χρειάζεται επιμονή, υπομονή, καλή συνεργασία και θέληση για να πετύχεις τους στόχους σου.

όλα στη ζωή είναι αλληλένδετα κι όταν δουλεύονται με αυτόν τον τρόπο έχουμε καλύτερα αποτελέσματα.

ήρθαμε πολύ κοντά με τους γονείς, για πρώτη φορά μπορούσαν να δουν στην πράξη την δουλειά μας. Αυτό νιώθω ότι είναι ένα νέο βήμα και πιστεύω ότι αρέσει.

κάποια πράγματα ήθελαν το χρόνο τους και έγιναν σε κατάλληλη στιγμή, όπως το πρότζεκτ με τους γονείς, και η συνεργασία μεταξύ μας...

ένα-ένα τα βήματα σχηματίζουν το χορό...

η ανάγκη να ακούσουν όχι θεωρίες και ωραιοποιημένες ιστορίες αλλά ένα μοίρασμα των καθημερινών προβλημάτων ελευθερώνοντας τη λίγο.

οι γονείς είχαν μεγάλη ανάγκη να γίνει κάτι τέτοιο, να τους δοθεί η ευκαιρία να εκφράσουν δικά τους ανέκφραστα ως τώρα κομμάτια για το ρόλο τους ως γονείς.

φέτος δοκιμάζαμε ένα διαφορετικό πρότζεκτ σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές και χρειαζόταν καλή προετοιμασία, οργάνωση, κτλ.

μας περίμεναν και φέτος για να μας φιλοξενήσουν στον τόπο τους.

οι συναντήσεις ήταν πολύ ευχάριστες και αυτό στηρίζεται στο ότι είχαμε μία συνάντηση με τα παιδιά και δεν είχαν χρόνο να βαριούνται γιατί συγκεντρωνόταν απόλυτα στο πρότζεκτ.

δεν μπορείς να έχεις την ίδια επιτυχία σε όλες τις περιοχές.

οι ομάδες λειτουργούν καλύτερα, επειδή είχαν κάποιες συγκεκριμένες συναντήσεις και αυτό δεν τους έκανε να βαρεθούνε και να κάνει “κοιλιά”.

πρότζεκτ που υλοποιούνται εκτός πλαισίου ΚΕΣΠΕΜ/Θράκης χρειάζονται περισσότερη στήριξη από το δίκτυο συνεργατών όχι απαραίτητα με φυσική παρουσία αλλά με ιδέες, ενημέρωση κ.λ.π.

Αυτό που μου άρεσε στη μεταξύ μας σχέση ήταν ότι ...

όλες μας είχαμε κοινό στόχο και τρόπο σκέψης οπότε με την συμπόνια παρέα τα πανιά παίρνουν αέρα και σε οδηγούν μπροστά.

ταιριάζουμε όλοι. Και σε συνεργατικό και σε ομαδικό επίπεδο.

η καλή επικοινωνία...

η δουλειά μας επηρέασε τους γονείς αλλά και εμάς στην δουλειά μας, και στην προσωπική μας φιλία...

δοθήκαμε και επικεντρωθήκαμε σε αυτό που γινόταν σαν να μην υπήρχε αύριο.

ο καταμερισμός συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων.

ήταν μια σχέση γεμάτη ειλικρίνεια, αληθινά συναισθήματα, ανθρώπινες αδυναμίες – ανησυχίες.

πάντα έχουμε κοινές απόψεις, έχουμε μάθει να δίνουμε χώρο κι αν υπάρξει αντίθετη άποψη, έχουμε μάθει να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον, να αλληλοβοηθάμε και να αλληλοσυμπληρώνουμε.

λειτούργησε άψογα όπως και στις προηγούμενες αποδράσεις μας.

συντονιζόμασταν πολύ εύκολα και γρήγορα. Αυτό νομίζω προέρχεται από την πολύ καλή και στενή σχέση που είχαμε αποκτήσει μέσα στο χειμώνα.

είχαμε ξεκαθαρίσει κατά κάποιο τρόπο τους ρόλους μας εξ αρχής. Ήμασταν πολύ δεμένοι, στηρίζαμε ο ένας τον άλλον όπου υπήρχε ανάγκη. Υπήρχε συνεννόηση και κατανόηση. Σχέση στενή, χωρίς εντάσεις, με υποχωρήσεις και άψογη συνεργασία.

ήμασταν πολύ δεμένοι, δεν είχαμε συγκρούσεις, ότι είχαμε να πούμε το λέγαμε ανοιχτά, και είχαμε μοιράσει κάπως τις ευθύνες ώστε να μην επιβαρύνεται κάποιος περισσότερο.

η επικοινωνία μεταξύ μας ήταν πολύ εύκολη και ο συντονισμός μοιραζόταν καθώς είναι ενήλικες.

Δυσκολεύτηκα …

Αν δεν ήμουν μέλος των ΔΕΝ θα δυσκολευόμουν με την “άλλη” γλώσσα αλλά τώρα συνειδητοποιώ ότι αν υπάρχει θέληση για επικοινωνία πάντα βρίσκεις μια κοινή γλώσσα.

λίγο στο συντονισμό της δράσης στην αρχή. Διότι ξεκινούσαμε κάτι καινούργιο...

στην αρχή με τον αριθμό και τον τρόπο που είχαμε σχεδιάσει την δραστηριότητα γιατί δεν λειτούργησε καθόλου σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα παιδιών.

διότι οι περισσότεροι γονείς ήταν γνωστοί μου και έπρεπε οι δύο πλευρές να δεχτούμε έναν διαφορετικό ρόλο με το πρότζεκτ.

να μείνω αντικειμενική μερικές φορές όσον αφορά το συναίσθημά μου.

(κενό)

όταν στην ώρα της αναμονής -μέχρι να έρθει και το πρώτο μέλος- το άγχος μου κορυφωνόταν καθώς πίστευα πως αυτό που έχουμε προγραμματίσει είναι κάτι πολύ ουσιαστικό και βοηθητικό γι αυτήν την ομάδα, κι ένιωθα πως αν δεν έρθουν θα είναι κρίμα.

και αγχώθηκα στην ιδέα ότι θα κάνουμε ανοιξιάτικη δράση μόνο με γονείς, πίστευα ότι δεν θα υπάρχει συμμετοχή κι ευτυχώς ξεγελάστηκα.

σε ποιον να ρίξω την “ευθύνη” γιατί υπήρχε αλληλοσυμπλήρωμα.

να βρω άτομο να ρίξω την ευθύνη φέτος, όλοι ήταν άψογοι.

Δεν δυσκολεύτηκα... Ένιωθα συνεχώς πως η έμπνευση που λείπει από μένα, υπάρχει σε κάποιον συνεργάτη μου.

Δεν ένιωσα να δυσκολεύομαι κάπου, διότι ήξερα ότι είχα την στήριξη των “αδερφών” μου.

που ήμουν μόνη μου χωρίς συνεργάτη/τιδα και είχα μεγάλες ευθύνες και λιγότερη στήριξη από τους υπόλοιπους συνεργάτες μου που είναι σε δυάδες και η δύναμή τους διπλασιάζεται.

Μας έκανε καλό …

το ταξίδι και το “πήγαινε-έλα” γιατί ήταν ένας τρόπος να δεθούμε περισσότερο γιατί συζητούσαμε και είχαμε ένα διαφορετικό χρόνο και χώρο για αναστοχασμό.

που δοκιμάσαμε την ανοιξιάτικη αυτή δράση διότι μας ωρίμασε αρκετά σαν εμψυχωτές.

γιατί δοκιμάσαμε κάτι καινούργιο, ανανεωθήκαμε, συγκινηθήκαμε.

(κενό)

που δοκιμάσαμε πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα.

ο καταμερισμός ευθυνών, παρόλο που είχαν κάποιοι τις εντάσεις τους.

γιατί κι οι γονείς αλλά κι εμείς είχαμε την ανάγκη μιας άλλης επικοινωνίας πέρα από την παραλαβή και παράδοση των παιδιών τους.

να συνεχίζουμε τις ομάδες μας και στην ανοιξιάτικη δράση όπως το “πικ-νικ” που εκείνη την ημέρα πέρασα πολύ καλά αν κι ο καιρός δεν μας βοήθησε αλλά εμείς κάναμε το “πικ-νικ” μας.

ότι επισκεφθήκαμε πολλούς τόπους σε μικρό διάστημα.

που πηγαίναμε από τόπο σε τόπο και ξανασυναντούσαμε παιδιά και γονείς που τους είχαμε επισκεφθεί πέρσι στην ανοιξιάτικη δράση.

η ανατροπή, οι ανατροπές. Μας βοήθησε να ψαχτούμε πιο βαθιά, είτε για να κατανοήσουμε πράγματα, είτε για να “ζοριστούμε” να βρούμε λύσεις και να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις.

η μεταξύ μας σχέση, γιατί μας έκανε να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό στις ομάδες.

ως ΔΕΝ να κάνουμε “ανοίγματα” προς άλλους χώρους (ομάδες, συλλόγους, πανεπιστήμιο) καθώς είχαμε μία δοκιμασμένη μεθοδολογία και πολύ εμπειρία.

Καταφέραμε …

να “μειώσουμε” τις χιλιομετρικές αποστάσεις που μας χώριζαν με τους γονείς – κοινωνία της Κομοτηνής.

να χτίσουμε σχέσεις με γονείς που ήταν δύσκολο να επιτευχθεί.

ουσιαστική ξενάγηση των γονιών σε αυτό που κάνουμε και επίσης δημιουργήσαμε σχέσεις.

να αγγίξουμε τους γονείς. Μπορεί να μην ήταν πολλές συμμετοχές, ίσως είναι σημαντικό το αποτέλεσμα αλλά όχι το πλήθος... όπου θα μας είναι είναι χρήσιμο ως γεφύρωμα ενός μελλοντικού μας πρότζεκτ.

σε μεγάλο βαθμό να επιτευχθούν οι στόχοι μας (που αφορούσαν γονείς-νέους).

να αναδείξουμε στους γονείς περισσότερο την ουσιαστική δουλειά που γίνεται στα ΔΕΝ χρησιμοποιώντας καινούργιους μεθόδους.

να δώσουμε ερεθίσματα στους γονείς για να μπορούν να σκέφτονται περισσότερο τις συμπεριφορές τους και να βελτιώσουν το ρόλο τους.

να ολοκληρώσουμε με επιτυχία την ανοιξιάτικη δράση μας, να πραγματοποιήσουμε το στόχο μας.

να γεφυρώσουμε το χτες με το σήμερα.

να έχουμε περισσότερα παιδιά και γονείς στις συναντήσεις μας και να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη όλων.

τόσο ίδιοι αλλά παράλληλα και τόσο διαφορετικοί άνθρωποι να εμπνευστούμε, να ονειρευτούμε, να ταξιδέψουμε, να δημιουργήσουμε.

να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη περισσότερων παιδιών αλλά και γονιών αυτή τη φορά.

να “ακουστεί” λίγο το ΔΕΝ στους φοιτητικούς κύκλους της Θεσ/κης και όχι μόνο.

Είδαμε ότι…

πρέπει να ερευνάς σφαιρικά το κοινωνικο-πολιτισμικό πεδίο, να είσαι ανοιχτός ώστε να γίνεις μέρος του και να μπορέσεις να δημιουργήσεις σχέσεις οικειότητας-ασφάλειας και εμπιστοσύνης.

η καλή προετοιμασία και η καλή συνεργασία σε οδηγούν σε καλά αποτελέσματα.

ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει και ήταν καλό που έγινε τώρα.

η καλοσύνη, καλή συνεργασία, η συμπάθεια που έχουμε ως συνεργάτες μεταξύ μας ήταν οικεία ατμόσφαιρα για τους γονείς.

πολύ θέληση, καλή προετοιμασία, άφθονη συνεργασία δεν μένουν ποτέ δίχως αναγνώριση.

πολλές φορές το κάθε τι καινούργιο μας δημιουργεί και άγχος αν θα τα καταφέρουμε.

οι γονείς ανταποκρίθηκαν πολύ θετικά και με πολλά ευχαριστώ κι αυτό ήταν κάτι που μας ανακούφισε.

ο αριθμός συμμετοχής των γονιών ήταν μικρότερος από ότι περιμέναμε αλλά σημασία δεν έχει η “ποσότητα” αλλά η “ποιότητα”.

η συνέχεια μας δίνει την δυνατότητα το περσινό πρότζεκτ να το πάμε ένα βήμα παρακάτω επίσης ότι δεν μπορούσαμε ο ένας χωρίς τον άλλον.

ΔΕΝ μπορούμε ο ένας χωρίς τον άλλον.

δεν μπορούμε ο ένας χωρίς τον άλλον. “Συμπληρωνόμαστε” και “ολοκληρωνόμαστε”. Γινόμαστε καλύτεροι!!!

δεν μπορούμε ο ένας χωρίς τον άλλον, γιατί πλέον είμαστε μία οικογένεια.

υπάρχει δυναμικό και διάθεση για έκφραση και δημιουργικότητα στους φοιτητικούς κύκλους με τους οποίους συνεργαστήκαμε.

Μου έκανε εντύπωση…

το γεγονός ότι αν δουλεύεις οργανωμένα και σε διακατέχει η ομαδικότητα μπορείς πολύ γρήγορα να φτάσεις στο αποτέλεσμα που επιθυμείς.

στην τελευταία συνάντηση η οικειότητα των μητέρων που μας έδειξαν ολόψυχα την ευγνωμοσύνη τους με φιλιά και αγκαλιές.

το ενδιαφέρον και η αφοσίωση σε ότι είχε να κάνει με δημιουργική κατασκευή.

που οι γονείς με αυθόρμητο τρόπο μας εξέφρασαν τα σημαντικά που έχουν βιώσει – αυτό φαινόταν στο χαμόγελο και στα μάτια τους...

το πόσο ανάγκη έχουμε σήμερα μερικά πράγματα και δεν υπάρχουν πλαίσια να εκφραστούν οι άνθρωποι.

η θετική ανταπόκριση των γονέων που τους δόθηκε η ευκαιρία να εκφραστούν και να μοιραστούν πράγματα σε σχέση με τα παιδιά τους.

η ανάγκη των γονιών που εκφράστηκε ανοιχτά “θέλουμε τέτοιες συναντήσεις αλλά δεν βρίσκαμε τον χρόνο”.

η ταινία που είδαμε με τους γονείς, που επηρεάστηκαν πάρα πολύ όπως κι εγώ ως μέλλον γονιός...

ότι το περσινό ανοιξιάτικο βίωμα ήταν καταλυτικό στο γεφύρωμα με το φετινό.

το ενδιαφέρον των γονέων σε κάθε περιοχή που πηγαίναμε, είχανε περισσότερο ενδιαφέρον από τα παιδιά τους.

ο τρόπος που μας υποδέχτηκαν στους διαφορετικούς τόπους.

αυτό που καταφέραμε με τις ομάδες γονιών και παιδιών, μιας κι ήταν η πρώτη φορά που γινόταν κάτι τέτοιο και δεν περίμενα τέτοια ανταπόκριση από την αρχή κι όλας.

η επιθυμία της ομάδας για συνέχιση της συνεργασίας τους με το ΔΕΝ σε επόμενο πρότζεκτ καθώς έχουν σιγά-σιγά κατανοήσει ποιοι είμαστε και τι κάνουμε.

Για την φάση που ανοίγουμε στα ΔΕΝ τώρα μας ενθάρρυνε ...

να νιώθουμε μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση, αυτοπεποίθηση και αυτογνωσία γι αυτά που μπορούμε να καταφέρουμε και να συνδυάσουμε όλες αυτές τις δράσεις.

στο κομμάτι του διαφορετικού. Πως δοκιμάζοντας καινούργια πράγματα πάντα έχουμε ένα άγχος παραπάνω, όμως αυτό που παίρνουμε σαν αντάλλαγμα είναι πολύ μεγαλύτερο.

να βάλουμε τη βάση για κάτι πιο σταθερό στο μέλλον.

η κοντινή σχέση που έχουμε ως εμψυχωτές αλλά και ως φιλιά που δίνουμε σημασία...

που ήρθαμε σε επαφή με πολύ νέα πράγματα και καινούργιες σχέσεις, γιατί και η νέα φάση εμπεριέχει πολλά νέα ανοίγματα.

να δοκιμαστούμε σε καινούργια και η κάθε δυσκολία μας μαθαίνει περισσότερο στο να τολμάμε σε ό,τι μας προσφέρει η ζωή.

η εμπιστοσύνη που έδειξαν οι γονείς στο έργο μας αφού πήραν κι οι ίδιοι μια γεύση.

να κλείσουμε έναν κύκλο και να ανοίξουμε έναν καινούργιο, στον οποίο χρειάζεται καλή προετοιμασία, οργάνωση κ.α.

το διαφορετικό πλάνο και πλαίσιο που θέλουμε να πετύχουμε για την θερινή μας δράση.

να προχωρήσουμε χωρίς φόβο και να κάνουμε διαφορετικά και καινούργια βήματα.

στο να είμαστε πιο σίγουροι για τα όσα μπορούμε να καταφέρουμε.

ο καινούργιος προγραμματισμός, ήταν ακόμα ένα ρίσκο που έπρεπε να πάρουμε και ξέραμε πώς θα το βγάλουμε εις πέραν.

να εμπλέξουμε την ομάδα αυτή στα θερινά ΔΕΝ όπου θα τους υποδεχτούμε και θα είμαστε δασκάλες και συνεργάτες τους. Επίσης μας ενθάρρυνε να γίνουμε πιο εξωστρεφείς και να τολμάμε σε συνεργασίες που δεν είχαμε παλιότερα καθώς βλέπουμε ότι δημιουργούνται νέες συνθήκες που μόνο θετικά φέρνουν στο εργαστήρι μας.