Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε ένας άνθρωπος ο οποίος ήταν πολύ στενοχωρημένος. 
Ήταν τόσο στενοχωρημένος που δεν μιλούσε με κανέναν και όλοι οι άλλοι άνθρωποι πίστευαν ότι είναι τρελός. Μια μέρα σηκώθηκε, άνοιξε την τηλεόραση και είδε έναν τραγουδιστή να τραγουδάει. Τότε άρχισε να χορεύει και βγήκε έξω στην πλατεία του χωριού χορεύοντας.
Οι άλλοι άνθρωποι άρχισαν να τον πλησιάζουν και να χορεύουνε μαζί του. Αφού χόρεψαν για μισή ώρα ο στενοχωρημένος άνθρωπος έκλεισε την τηλεόραση και άρχισε να τους φωνάζει. Τους είπε ότι τόσο καιρό που ήταν στενοχωρημένος, κανείς δεν τον πλησίαζε να του μιλήσει, αλλά τώρα όλοι ήθελαν να χορέψουν μαζί του. Δεν τους ένοιαζε αν αυτός πεινάει, αν είναι άρρωστος ή αν πονάει κάπου.
Όμως, είχε στο μυαλό του ότι η μουσική τον κάνει ευτυχισμένο και αποφάσισε ότι κάθε μέρα για δύο ώρες θα ακούει μουσική.