...καθώς εξελίσσεται η δράση των ΔΕΝ και επιμερίζουμε την εμψύχωση των επιμέρους δράσεων, δεν συμμετέχουμε όλοι σε όλα! Αυτό έχει αυξήσει τη σημασία της φροντίδας του δικτύου συνεργατών των ΔΕΝ μέσω της αλληλοενημέρωσης και της διατήρησης μιας ζωντανής επικοινωνίας μεταξύ των μελών του. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού στην Αθήνα της δράσης "Γέφυρες" κρατούσα ένα ημερολόγιο απ' το οποίο επέλεγα κομμάτια για να στείλω μαζί με φωτογραφίες στους συνεργάτες των ΔΕΝ που βρίσκονταν στη Θράκη, εμψυχώνοντας άλλες δράσεις. Ανακάλυψα ότι η δημιουργία καθημερινών κολάζ φωτογραφιών και η απλή πράξη της επικοινωνίας ενθάρρυνε ένα καθημερινό νήμα αναστοχασμού που με βοηθούσε να διακρίνω τα σημαντικά σημεία της διεργασίας ομάδας καθώς η γέφυρα ανάμεσα στα ΔΕΝ και τη Χιλλ χτιζόταν...
- η ΓιαγιΆννη* των Γεφυρών
ΓΕΦΥΡΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ...γνωριζόμαστε, παίζουμε, ανταλλάσσουμε γεύσεις αλμυρές και γλυκές, μαθαίνουμε ονόματα και σιγά-σιγά χτίζουμε πρώτες φιλίες! Ψόφια και ενθουσιασμένα τα παιδιά, όλοι για ύπνο νωρίς! Πυτζάμες και φαγητό στα δωμάτια μόλις γύρισαν στον ξενώνα τους!
ΓΕΦΥΡΕΣ ΣΑΒΒΑΤΟ …τα έξυπνα κινητά της ομάδας μέτρησαν 8 κόμμα κάτι χιλιόμετρα περπάτημα! Ευτυχώς οι υποψίες βροχής δεν επαληθεύτηκαν, ήλιος λαμπερός! Καλωσορίσαμε την άνοιξη με τον καλύτερο τρόπο, ανακαλύπτοντας τα μυστικά πολλών κήπων… Στη μπλε τελεία μάθαμε ότι στην τέχνη δεν υπάρχει ξένος, στο στάδιο γίναμε αθλητές της φιλίας, στον εθνικό κήπο ενώσαμε κόσμους στο γεφύρι, φέραμε νερό απ´ την πηγη στη λίμνη, αγκαλιάσαμε τον μεγαλύτερο κορμό στον κήπο ομαδικά, ανακαλύψαμε κρυμμένες λέξεις σε πολλαπλές γλώσσες… Στο σπίτι της γιαγιΆννης οι μεγάλοι κάναν παρέα μεταξύ τους, και τα παιδιά με τη γιαγιά παραμυθιάστηκαν…και προχωράμε!
ΓΕΦΥΡΕΣ ΚΥΡΙΑΚΗ …η βόλτα στο χρόνο ξεκίνησε με τα κόκκινα και μπλε βέλη. Ακολουθώντας τα, οι δρόμοι χώρισαν για να ξανασμίξουν στον βράχο της Ακρόπολης. Εκεί με το μαγικό ραβδί μιας ξεναγού-εμψυχώτριας μερικά παιδιά μετατράπηκαν σε κουκουβάγια, χτίστες, άλογα, αρχιτέκτονες, θεές, πρόσωπα της Αθήνας του αιώνα του Περικλή, φίδι ναού, κοπέλες που υφαίνουν το πέπλο για την πιο σημαντική τελετή τιμής της Αθηνάς… Τα λόγια, οι διάλογοι, ζωντάνεψαν όσα βλέπαμε και μέσα απ´ τις διαφορετικές τους ματιές μπήκαμε στη ζωή μιας Αθήνας χαμένης στο χρόνο! Η βροχή μας πρόλαβε στο λόφο του Φιλοπάππου, κι έτσι αλλάξαμε το απόγευμα μας και το περάσαμε στο σχολείο, πίνοντας ζεστή σοκολάτα και βλέποντας ταινία (τον ΕΤ) - όπως κι ο ΕΤ και ο Έλιοτ της ταινίας όταν γίνονται φίλοι αποκτούν ενσυναίσθηση, και πονάνε όταν πονάει ο άλλος, έτσι κι εμείς περπατώντας τη γέφυρα, μπαίνουμε καθημερινά όλο κ περισσότερο στη θέση ο ένας του άλλου. Χέρια φιλίας απλώνονται δειλά-δειλά, δισταγμοί εμφανίζονται και εκφράζονται, όλοι μαζί οι συνεργάτες ΔΕΝΧΙΛΛ χτίζουν σήμερα το έδαφος για μια στερεά κ ζωντανή γέφυρα φιλίας… Το ταξίδι στο χρόνο πολλά υπόσχεται για το αύριο…Οι γονείς των παιδιών της Χιλλ είναι καθημερινά κοντά στη δράση μας, ενθουσιασμένοι με τις γέφυρες!
ΓΕΦΥΡΕΣ ΔΕΥΤΕΡΑ …σας εύχομαι να γίνετε όλες μια τόσο γεμάτη ευτυχία γιαγιά όπως εγώ, κι εσύ Νιχάτ- Μάκη μου παππούς!!! Σήμερα τα 32+ εγγόνια μου ζήσαν την ιδανική σχολική κοινωνική ένταξη… Όπως θα ´πρεπε να είναι για όλα τα παιδιά του κόσμου… Όλοι μα όλοι οι ενήλικες, των γεφυρών και της σχολής χιλλ (όταν λέω όλοι εννοώ ΟΛΟΙ, δάσκαλοι, διοικητικό προσωπικό της σχολής, ΔΕΝΧΙΛΛ συνεργάτες, ΟΛΟΙ) νοιάστηκαν με τόση φροντίδα την ημέρα φίλων μαζί στο σχολείο, όπως ονομάσαμε την ημέρα, οι φίλοι -αγγελιοφόροι συνόδευαν τα ΔΕΝάκια από τάξη σε τάξη σε κάθε κουδούνι… Όλες οι επιθυμίες ικανοποιήθηκαν… Πρόσωπα έλαμπαν παντού! Βιώσαμε όλοι το δημιουργικό χάος ενός μεγάλου σχολείου με 200 παιδιά, ως παρέα φίλων… Τα κέρδη των ημερών αρχίζουν και φαίνονται σήμερα καθώς κορυφώνεται η ανταλλαγή μας! Κι έχουμε φυσικά και τη βραδινή παρέα μας που όλοι αναμένουμε με ενθουσιασμό! Σας επιστρέφουμε ανανεωμένοι και γεμάτοι ιστορίες! Α! Και αλλάξαμε και φύλο σήμερα… Είμαστε η ΔΕΝ! Τι; Δεν καταλαβαίνετε; Ε, είναι απλό… Οι νέοι μας φίλοι αναφέρονται στη ΧΙΛΛ και στη ΔΕΝ (στο «η σχολή Χιλλ» αντιστοιχεί το «η σχολή ΔΕΝ»!!!)
ΓΕΦΥΡΕΣ ΤΡΙΤΗ …κι έτσι, η γιαγιΆννη έμεινε Αθήνα να φροντίσει τη γέφυρα που όλα μαζί τα παιδιά συμφώνησαν ότι είχε πια χτιστεί γερή, κι άντεχε να την περπατήσουν τα ΧΙΛΛιωτάκια να έρθουν σε λίγο να μας βρουν στη Θράκη… Και το ταξίδι της επιστροφής μας έφερε ξανά σπίτι μας! Και σε άλλα πολλά με υγεία!
* "γιαγιΆννη" ονομάστηκε ο ρόλος που μου ανέθεσαν οι συνεργάτες ΔΕΝΧΙΛΛ στη δράση “Γέφυρες”.
Πάνω στη γέφυρα, ο ρόλος μου ενείχε την εποπτεία του συντονισμού της δράσης καθώς και τη φροντίδα αιτημάτων εποπτείας καθώς αυτά εκφράζονταν από τα 12 μέλη της ομάδας εμψυχωτών και εκπαιδευτικών που εμψύχωναν τη δράση. Περπατώντας τη γέφυρα, έγινα και μια πραγματική γιαγιά για όλα τα παιδιά που συμμετείχαν στη δράση, εξασκώντας δεξιότητες που χτίζουν “ζωντανές γέφυρες” ανάμεσα σε διαφορετικές γενιές.
... διαβάστε περισσότερα για τον χαρακτήρα της γιαγιΆννης και πώς συνδημιουργήθηκε ο ρόλος ως μέρος της εποπτείας τους συντονισμού της δράσης "Γέφυρες"... (Άννη Βασιλείου)