... Τσακώνομαι ... Συμφιλιώνομαι...
Η φιλία -για μας, τα παιδιά του ΔΕΝτόπου Ξάνθης- είναι:
Να περνάμε δημιουργικό χρόνο μαζί.
Να μοιραζόμαστε πράγματα.
Να είμαστε όλοι μια αγαπημένη παρέα χωρίς τσακωμούς.
Να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον και να τον αγαπάμε.
Να βοηθάμε ο ένας τον άλλον στις δύσκολες στιγμές.
Να είναι κάποιος δίπλα μου όποτε τον χρειάζομαι.
Φιλία είναι να πονάω για τον άλλον.
... πάρτυ στην Αυλαία!
Την φίλη μου κρατώ
Ετοιμάζομαι για χορό
Σε ξέφρενο ρυθμό
Την ομάδα παρακινώ!
Φίλοι μου μη χάσετε
Το πάρτυ στις 28
Θα ναι γεμάτο
Γλέντι και χορό!
Γεια και χαρά σας! Εμείς -οι μικροί σεφ στην Κομοτηνή- έχουμε τη δική μας "κουζίνα φαντασίας". Σας προτείνουμε να δοκιμάσετε τη νέα μας λαχταριστή και πολύ γευστική δημιουργία: την παραμυθοσαλάτα! Καλή σας όρεξη!
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πόλη η σαλατούπολη. Σε αυτή την πόλη ζούσαν τα αποτυπωματάκια. Αυτά ήταν κάτι παράξενα πλασματάκια που τους άρεσε να φτιάχνουν παραμυθοσαλάτες. Έτσι μια μέρα ξύπνησαν γεμάτοι όρεξη και φτιάξαν μια τυρόσαλατα. Μόλις την έφαγαν όλη αποκοιμήθηκαν και άρχισε ο καθένας να βλέπει ένα όνειρο. Όταν ξύπνησαν διαπίστωσαν πως τους είχε επισκεφθεί ένας σκύλος που στην ουρά του κρεμόταν ένα βιβλίο με παραμύθια… Ξαφνικά το βιβλίο άνοιξε και ξεχύθηκαν έξω τα γράμματα. Όλα μαζί άρχισαν να κυλάνε στο δρόμο. Συνάντησαν αγόρια και κορίτσια που έτρωγαν μαγικά φρούτα που μιλούσαν. Τα γράμματα τους ταξίδεψαν σε βουνά και θάλασσες, σε ήλιους και φεγγάρια, γνώρισαν καινούρια πλάσματα, τραγούδια και χορούς και όλοι μαζί χόρεψαν σε τρελούς ρυθμούς.
Αγαπητοί μας φίλοι,
Εμείς καλωσορίσαμε τη νέα χρονιά με τον δικό μας δημιουργικό τρόπο. Κατασκευάσαμε σαϊτες με ευχές για όλα τα παιδιά του κόσμου, και τις πέταξαμε προς τη νέα χρονιά που ήρθε. Ευχόμαστε τα όνειρα μας να ριζώσουν στις καρδιές όλων σας. Ευχόμαστε στα παιδιά σε όλους τους ΔΕΝτόπους, και σε όλους εσάς "καλή χρονιά" με το βίντεο που δημιουργήσαμε.
Με αγάπη,
τα παιδιά του ΔΕΝτόπου Κομοτηνής
Αγαπητέ επισκέπτη,
Σε καλούμε να κάνεις μια ευχή μαζί μας για τη νέα χρονιά! Να διαβάσεις & να ακούσεις τις δικές μας.
Καλή μας χρονιά!
Με αγάπη,
τα παιδιά του ΔΕΝτόπου της Ξάνθης
Ευχές βγαλμένες από παιδικές ψυχούλες, εμπνευσμένες από αληθινά αισθήματα, αγγελικές αγωνίες, εύθραυστες προσωπικότητες που διατυπώνουν με τον καλύτερο τρόπο τον αντίκτυπό που έχει δημιουργήσει η κοινωνία μας στον κόσμο.
ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΚΑΙ Η ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ
Μια φορά και έναν καιρό στο κέντρο της Ξάνθης είχε φυτρώσει ένα από τα μεγαλύτερα δέντρα σ΄ όλο τον κόσμο. Αλλά δεν είχε επάνω του φύλλα γιατί φύτρωσε φθινόπωρο. Τότε στις ρίζες του μαζεύτηκε μια μεγάλη παρέα παιδιών που είδε το δέντρο γυμνό και στενοχωρήθηκε, έτσι αποφάσισε να μην το αφήσει ποτέ ξανά μόνο του. Κάλεσαν λοιπόν τα σκατζοχειράκια να του κρατούν συντροφιά για να μην νιώθει μοναξιά. Τα παιδιά αγκάλιασαν το δέντρο και εκείνο από την χαρά του καθώς κατάλαβε πως δεν είναι πια μόνο έβγαλε τα πρώτα του φύλλα. Τα παιδιά λοιπόν χάρηκαν πολύ και αποφάσισαν να μαζεύονται κάθε εβδομάδα για να παίζουν στις ρίζες του δέντρου. Έφτιαξαν και μια κούνια για να διασκεδάζουν και η παρέα τους μεγάλωνε όλο και πιο πολύ και κάθε φορά ερχόταν και από κάποιος καινούργιος, ένας σκύλος, μια γάτα και άλλα πολλά...και έζησε το δέντρο ευτυχισμένο κι εμεις ακόμη πιο ευτυχισμένοι…και από τότε όποιος βλέπει αυτό το δέντρο νιώθει την στοργή και την αγάπη που του έδωσαν τα παιδιά και είμαστε σίγουροι πως ζηλεύουν πολύ...
ΜΙΚΡΑ ΧΕΡΑΚΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ, ΜΕΓΑΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
ΔΕΙΝΟΥΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑ, ΚΑΙ ΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΑΤΑΞΙΕΣ
Μαθαίνουμε καλούς τρόπους συμπεριφοράς, να δείχνει ο ένας στον άλλον κατανόηση, μαθαίνουμε τι είναι η συνεργασία και όλα αυτά στην πράξη! Εμείς τα ζούμε, τα μαθαίνουμε, και έχουμε μία εμπειρία. Θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας τα έργα μας σε ένα κολάζ! Αν έχετε χρήσιμα πράγματα ή λόγια, μπορείτε να τα μοιραστείτε μαζί μας, γιατί εμείς κάθε Παρασκευή 18:00-20:00 θα περιμένουμε τα σχόλια σας! Θα είμαστε "online".
Πολλά φιλάκια,
Η Ήσυχη Ομάδα
Στο κολάζ μας κρύβεται ένα παραμύθι. Το βλέπεις; Ένα κλικ στην μικρή εικόνα του πάπυρου -εδώ αριστερά- το ξετυλίγει! Το παραμύθι αυτό είναι βασισμένο στους κανόνες συμπεριφοράς & το συμβόλαιο ομάδας, που με ιδιαίτερο τρόπο - όπως μόνο με την φαντασία των παιδιών μπορεί να γίνει - εικονογράφησαν και ζωγράφισαν τα μέλη της ομάδας.
...μια φορά κι έναν καιρό...
Οι παραπάνω ιστορίες είναι η αρχή της δραστηριότητας παιδιών προσχολικής ηλικίας και Α' Δημοτικού. Τα παιδιά δημιούργησαν μία φανταστική ιστορία η οποία βασιζόταν στην ζωγραφιά τους με θέμα «Φαντάζομαι». Θα ακολουθήσει συνέχεια…
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ήταν μία μαγική αμυγδαλιά, αλλιώτικη απ' τις άλλες. Ήταν μαγική γιατί βοηθούσε τους φτωχούς και τους άρρωστους. Όποιος πήγαινε κοντά της, έκανε μια ευχή και η αμυγδαλιά τους την πραγματοποιούσε. Μια φορά, ήρθε ένας πλούσιος κι έκανε πως ήταν φτωχός για να πάρει περισσότερα λεφτά. Η αμυγδαλιά όμως, που ήταν έξυπνη, τον άρπαξε με το κλαδί της που ήταν σαν χέρι, από την μπλούζα, τον σήκωσε και του είπε:
“Όποιος προσπαθεί να κοροϊδέψει τον άλλον, και λέει ψέμματα, εγώ το μαθαίνω. Η τιμωρία σου θα είναι να ε ακολουθεί η μαγική μου πεταλούδα και όποτε προσπαθείς να κοροϊδέψεις κάποιον θα έρχετε και θα μου το λέει. Κι εγώ θα έρχομαι στον ύπνο σου, θα σου παίρνω ένα ευρώ και θα το δίνω στους φτωχούς.”
Συγγραφείς & ζωγράφοι: τα παιδιά απ' τα Παραμυθοχοροτράγουδα Κομοτηνής
*** @@@ *** @@@ *** @@@ ***
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ζούσε ένα ουράνιο τόξο που ήταν μόνο του.
Έτσι μια μέρα πήγε να βρει φίλους και βρήκε τρεις τρελούς πλανήτες που ήταν και αυτοί μόνοι τους και μετά ενώθηκαν και έγιναν φίλοι.
Πήγαν στο χωριό των πλανητών για να παίξουν κρυφτό.
Εκεί βρήκαν οκτώ αστέρια και έπαιξαν κυνηγητό.
Και όλοι μαζί έγιναν αχώριστοι φίλοι και κανένας πια δεν ήταν μόνος.
Μετά πέταξαν όλοι μαζί στον ουρανό και πήδηξαν πάνω στα σύννεφα και έκαναν τραμπάλα.
από τα Παραμυθοχοροτράγουδα Κομοτηνής
από τα Παραμυθοχοροτράγουδα Ξάνθης
Ο χρωματιστός πλανήτης
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ήταν ένας πολύχρωμος πλανήτης που είχε σχήμα αυγού. Οι άνθρωποι που ζούσαν εκεί είχαν πολλά χρώματα. Σε αυτόν τον πλανήτη κάθε μέρα έβγαιναν πολλά ουράνια τόξα. Ακόμα και τα αστέρια που ήταν γύρω του ήταν χρωματιστά. Κάποιο χρωματιστό πρωινό, ένας μεγάλος πλανήτης εμφανίστηκε μπροστά στον πολύχρωμο πλανήτη, κι η σκιά του έκρυψε όλα τα χρώματα κι ο πλανήτης ήταν τώρα γκρι. Οι άνθρωποι δεν ήταν πια χαρούμενοι αλλά στεναχωρημένοι, και τα ουράνια τόξα σταμάτησαν να βγαίνουν, και πολλές καταιγίδες ήρθαν στον πλανήτη. Έτσι, τα παιδιά δεν μπορούσαν να παίξουν. Από τις πολλές καταιγίδες όμως, εμφανίστηκε το πιο μεγάλο ουράνιο τόξο που είχε βγει ποτέ και έδιωξε τον μεγάλο πλανήτη, και τα χρώματα επέστρεψαν όλα στον πλανήτη - όπως πριν. Και έτσι, όλοι ήταν και πάλι χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι. Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
από τα Παραμυθοχοροτράγουδα Ξάνθης
Θέλω; Δεν Θέλω; Τι θέλω; Τι δεν θέλω; Τι σημαίνει "είμαστε ομάδα"; Μια ομάδα Παραμυθοχοροτραγουδιστών στην Ξάνθη ανακάλυψε τις δικές της απαντήσεις μία χειμωνιάτικη ημέρα.
Τα παιδιά κουβέντιασαν μεταξύ τους και κατέληξαν σε μία συμφωνία.
Το αποτέλεσμα το αποτύπωσαν σε μια αφίσα που ονόμασαν "ΘΕΛΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ...ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΜΑΔΑ".
Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσαν πολλά μικρά παιδιά σ' ένα ΔΕΝτοπίο που ονομαζόταν "Παραμυθοχοροτράγουδα". Το τοπίο αυτό βρισκόνταν σε διάφορους τόπους - μια το έβρισκες στην Ξάνθη και μια στην Κομοτηνή!
Τα παιδιά ήθελαν να γνωριστούν, αλλά και να κατασκευάσουν ένα κοινό έργο. Έτσι, στην καρδιά του χειμώνα, αποφάσισαν να ενώσουν τις δημιουργικές τους ιδέες σε ένα κοινό τόπο - το ημερολόγιο του νέου χρόνου.
Καθώς θα αποχαιρετάμε κάθε μήνα, και θα καλωςορίζουμε τον επόμενο, οι μικροί φίλοι θα μοιράζονται εδώ τις περιπέτειες της ομάδας τους!
> Δείτε ολόκληρο το ημερολόγιο!
Φτιάξε ένα παραμύθι
με τραγούδι και χορό
να γεμίσει το σεντούκι
φαντασία και ρυθμό
όλοι μας να μπούμε μέσα
και μεγάλοι και μικροί
να ζήσουμε το παραμύθι
πάλι από την αρχή!
"Δέστε πόσοι πολλοί μαζευτήκαμε μαζί!" Τρεις ξεχωριστές παρέες ήδη διαμορφώθηκαν στoυς ΔΕΝτόπους στην Ξάνθη και στην Κομοτηνή.
Πώς σε λένε; Τι σου αρέσει; Πρώτη φορά έρχεσαι εδώ στα ΔΕΝ; Πώς φαντάζεσαι την ομάδα μας; Πώς θα ήθελες να κυλίσει φέτος το εργαστήρι μας;
Ξεκίνησε το παραμύθι της κάθε μικρής παρέας παραμυθάδων καθώς γνωριζόμαστε και παίζουμε μαζί. Η αμηχανία γρήγορα μετατρέπετε σε ενέργεια και διάθεση που ξεχειλίζει στο χώρο: “Πέρασα πολύ καλά σήμερα θέλω να ξανάρθω”, “Πολύ ωραία περνάμε εδώ!”
