“ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΡΩΤΟΒΡΟΧΙΑ”: ΔΡΑΣΗ ΣΤΑ ΚΕΣΠΕΜ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ & ΞΑΝΘΗΣ
...ματιές αποτίμησης της δράσης...
ατομικές ματιές μελών του δικτύου συνεργατών των ΔΕΝ

Δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην ανατροφοδότηση που δίνουμε ο ένας στον άλλον ως συνεργάτες των ΔΕΝ για κάθε project που ολοκληρώνουμε – ως μέρος της φάσης αποτίμησης της πορείας τις δράσης μας. Έχουμε αναπτύξει ένα εργαλείο που ενθαρρύνει τον καθένα μας να αποτυπώσει “τη ματιά του” – όπως την ονομάζουμε, με ανοιχτές φράσεις που συμπληρώνουμε. Η κουβέντα που ακολουθεί βασίζεται πάνω στις ατομικές ματιές και χτίζει πολλαπλές αφηγήσεις, συνθέτοντας την οπτική όλων.

ΟΙ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ:

  • Το project ως γεφύρωμα (καλοκαίρι/χειμένωας) ήταν καλό για...
  • Ένιωσα...όταν...
  • Αυτό που αντιλήφθηκα ήταν...
  • Αυτό που μου άρεσε στη μεταξύ μας σχέση ήταν ότι...
  • Δυσκολεύτηκα να...
  • Μας έκανε καλό στο...
  • Καταφέραμε να...
  • Είδαμε ότι...
  • Μου έκανε εντύπωση...
  • Για τη φάση που ανοίγουμε στα ΔΕΝ τώρα, μας ενθάρρυνε να...

Το project ως γεφύρωμα (καλοκαίρι-χειμώνας) ήταν καλό...
... για να “φέρουμε” την καλοκαιρνή δημιουργικότητα στο νέο χώρο, να τον γνωρίσουν οι γονείς και να αρχίσει η οργάνωση του “χειμώνα”.
... για έδωσε σε γονείς και νέους που συμμετείχαν ή όχι στην καλοκαιρνή δράση, να πάρουν μια ιδέα για το εργαστήρι.
... για να εκτιμήσουμε την καλοκαιρινή πορεία.
... να δούνε οι γονείς αλλά κι όποιος άλλος το ήθελε τι έγινε στην καλοκαιρινή δράση.
... για να κλείσει ένα κεφάλαιο και να ανοίξει ένα καινούργιο.
... γιατί πρέπει να υπάρξει ένα γεφύρωμα, για να ξέρουμε που βρισκόμαστε.
... για να φανεί στους άλλους (γονείς, παιδιά, επισκέπτες) η δουλειά που έγινε το καλοκαίρι.
... γιατί ήταν σχετικό με το καλοκαίρι, είχε μια συνέχεια (τρένο, βαγόνια).
... γιατί ήταν προστατευμένο άνοιγμα προς τα έξω με φροντίδα, αγάπη, συναίσθημα.
... για ανατροφοδότηση και επεξεργασία όσων έγιναν στη θερινή δράση, αλλά και η έκθεση βοήθησε στο να δούμε “μπροστά στα μάτια μας” όλη τη δουλειά που είχε γίνει το καλοκαίρι.
... για όλους μας.
... για ένα ταξίδι αναζήτησης, γνώρισα διαφορετικά πράγματα.
... πρώτων για μας, να μας μάθουν ακόμα περισσότερο και δεύτερον για τα παιδιά, για να παρουσιάσουν τις δημιουργίες τους σε γονείς, φίλους, συγγενείς.

Ένιωσα... όταν...
... περήφανη όταν άκουσα θετικά σχόλια από τους επισκέπτες της έκθεσης.
... μεγάλη χαρά και υπερηφάνεια για το έργο που κάνουμε όταν περνούσαν οι γονείς και μας έδιναν συγχαρητήρια για τη δουλειά μας.
... γεμάτος όταν είδα την ποικιλία, πολυμορφία και τη συνθετότητα του έργου.
... πολύ υπερήφανη όταν ξαναείδα το τι είχαμε κάνει το καλοκαίρι. Όταν το ζεις δεν το βλέπεις ξεκάθαρα το αποτέλεσμά, όταν περάσει ο χρόνος όλο το τοπίο ξεκαθαρίζει.
... ικανοποίηση, χαρά, περηφάνια όταν έβλεπα ότι όλα κυλούσαν καλά και αυτό αναγνωρίστηκε και είχαμε και πολλές συμμετοχές.
...  υπερηφάνεια όταν έβλεπα ευχαριστημένους ανθρώπους.
... ικανοποίηση κι υπερηφάνεια όταν άκουγα τα τόσο θετικά σχόλια, την χαρά των παιδιών που έβλεπαν τις δημιουργίες τους.
... το άκουσα από κάποιους επισκέπτες που ήρθαν και θαύμαζαν τα τρένα την στιγμή που ανέβαινα τις σκάλες πίσω από κάποιους γονείς και τους άκουσα.
... χαρά και ευτυχία όταν διάβαζα τα μηνύματα των παιδιών, των γονιών κι επισκεπτών.
... ικανοποίηση (προσωπική και ομαδική) όταν άκουγα τα συγχαρητήρια από γνωστούς & αγνώστους για την δουλειά μας.
... χαρούμενη, ευτυχισμένη όταν είδα ότι η συμμετοχή των παιδιών ήταν πολύ μεγάλη.
... τη δύναμη μέσα μου να προχωρήσουμε πιο δυνατά.

Αυτό που αντιλήφθηκα ήταν...
... ότι το πεδίο έχει αλλάξει καθώς υπήρξε μεγάλη συμμετοχή και από την πλειονότητα.
... πόσο ο κόσμος έχει ανάγκη να νοιώσει εμπιστοσύνη γνωρίζοντας ότι αυτή η σχέση δεν αποσκοπεί σε άλλα “κέρδη”.
... ότι η προετοιμασία και η οργάνωση απέδωσαν καρπούς.
... ότι πολλοί γονείς περίμεναν με λαχτάρα αυτή τη μέρα για να δούνε από κοντά όσα άκουγαν από τα παιδιά τους το περασμένο διάστημα.
... ότι η ομάδα πετούσε.
... ότι έχω να μάθω να βλέπω ως άτομο έξω από ομάδα, γιατί έχω μάθει να βλέπω πάντα μέσα απ' την ομάδα αλλά και βλέποντας το τι κάνω εγώ γι αυτήν.
... ότι όντος είχε βγει κάτι καλό.
... ότι η έκθεση μας δεν ήταν απρόσωπη αλλά είχε ψυχή, παλμό και σοβαρό επίπεδο, όχι σοβαροφανές.
... ότι τελικά η θερινή δράση απέδωσε πολλούς καρπούς.

Αυτό που μου άρεσε στη μεταξύ μας σχέση ήταν ότι...
... υπήρχε οικειότητα μεταξύ των παλιών συνεργατών και ενθουσιασμός / νέες ιδέες από τους καινούργιους συνεργάτες.
... όλοι συνεργαστήκαμε για το αποτέλεσμά αυτό. Ήταν κάτι πολύ ομαδικό.
... υπήρχε διάθεση για μοίρασμα σκέψεων και ιδεών.
... περνώντας πολλές ώρες μαζί οι σχέσεις μας έγινα ακόμα πιο ισχυρές, γνωρίζοντας κι άλλες πτυχές του χαρακτήρα του κάθε συνεργάτη μας.
... δεθήκαμε, γελάσαμε, συνεργαστήκαμε.
... υπάρχει κατανόηση.
... υπήρχε πάντα κατανόηση και αλληλοβοήθεια.
... τελικά αποδείξαμε στον εαυτό μας ότι όντος είμαστε ομάδα και ένιωσα και την δύναμη που είχαμε ως ομάδα.
... όλα είχαν μια ροή σταθερή και ήμασταν προσηλωμένοι στον στόχο μας και την ουσία με διάθεση, χιούμορ και εμπιστοσύνη για το αποτέλεσμά.
... ήμασταν (και είμαστε) σαν οικογένεια και έχουμε αναπτύξει τους δικούς μας κώδικες επικοινωνίας και πάντα μέσα στην ομάδα βρίσκεις κάποιον/α να σε βοηθήσει.
... ήμασταν μια ομάδα, δυνατή και ισχυρή που πιστεύω ότι δεν μπορεί κανείς να “γκρεμίσει” αυτήν την ομάδα.
... η συνεργασία μεταξύ μας.
...  δεν υπήρχε το “παλιοί-καινούργιοι, έμπειροι-μη-έμπειροι”, ήμασταν μια ομάδα.

Δυσκολεύτηκα...
... όταν ερχόντουσαν αρκετοί γονείς μαζί, διότι ήθελα στον καθένα να δίνουμε και την ανάλογη προσοχή.
... να προσεγγίσω ξανά τα παιδιά της Κομοτηνής που συμμετείχαν στην καλοκαιρινή δράση.
... να επικοινωνήσω με άτομα της μειονότητας που δεν μιλούσαν ελληνικά.
... στην αρχή, όπου υπήρχε λίγο άγχος.
... να εξηγήσω ότι αυτό που φαίνεται ότι δεν γίνεται, ίσως να έχει κάποιον άγνωστο δρόμο.
... να κατανοήσω την συμπεριφορά μιας συνεργάτιδας μας.
... προσαρμοστώ αρχικά, διότι δεν ήξερα ακριβώς το τι θα κάνουμε παρόλο που συζητάγαμε στην ομάδα, αλλά στην πορεία με τη βοήθεια των “παλιών μελών”.

Μας έκανε καλό...
... στο να δουλέψουμε όλοι μαζί σε ένα κοινό project (γεφύρωμα), στο να λειτουργήσουμε ως και να “βιώσουμε” την ΟΜΑΔΑ μας.
... στο ξεκίνημα του χειμώνα, που αυτή τη φορά, θα δημιουργηθούν οι ομάδες με ποιο δημιουργικό τρόπο.
... στο να βρούμε δημιουργικούς τρόπους να στήσουμε μια έκθεση.
... να δοκιμαστούμε.
... στο να κατανοήσουμε πώς πρέπει κλείνοντας έναν κύκλο, να ανοίξουμε ένα άλλο στη βάση του προηγούμενου.
... στο να δεθούμε μεταξύ μας πιο πολύ απ' ό,τι είχαμε δεθεί την πρώτη βδομάδα στο Νέστο, τελικά έχουμε το σπίτι μας και την οικογένεια κάτι ζεστό που σε προκαλεί.
... στο να επεξεργαστούμε το υλικό μας και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς θα συνεχίσουμε.
... να έχουμε συντονιστές στην ομάδα μας, επειδή πιστεύω οι συντονιστές ήταν “η πλάτη” που μπορούσαμε να στηριχθούμε.
...  ότι γνωριστήκαμε ακόμα καλύτερα μεταξύ μας και πιστεύω πως με κάποια άτομα δεθήκαμε περισσότερο.

Καταφέραμε...
... να ξεπεράσουμε τα όριά μας και να αναδείξουμε τη δουλειά μας.
... να ανοίξουμε την καλοκαιρινή μας δράση στην τοπική κοινωνία.
... να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των επισκεπτών μας στο δικό μας πια χώρο.
... να 'ρθούμε πιο κοντά.
... να βγάλουμε κάτι όμορφο και δημιουργικό.
... να είμαστε ομάδα – ομάδα επίσης καταφέραμε νομίζω να δώσουμε και στους επισκέπτες να καταλάβουν αυτό.
... (κατάφερα) να ξεπεράσω το γεγονός της ντροπαλοσύνης και να γίνω πιο κοινωνική με τους “μεγάλους”, γιατί τα παιδιά δεν το έχω αυτό.

Είδαμε ότι...
... αν ο στόχος είναι ξεκάθαρος και τον επιθυμούμε, το αποτέλεσμα κάθε δράσης είναι τουλάχιστον επιτυχία.
... αυτό που κάναμε άρεσε πάρα πολύ.
... το δίκτυο είναι ικανό να ονειρευτεί μια γιορτή και να προχωρήσει στην υλοποίησή της.
... άρεσε πολύ η δουλειά στους γονείς αλλά και σε άλλους επισκέπτες.
... τελικά, όλα αναγνωρίζονται.
... ό, τι κι αν στην αρχή φαντάζει δύσκολο, εμείς μπορούμε να το καταφέρουμε.
... αξίζουμε.

Μου έκανε εντύπωση...
... πόση ανάγκη υπάρχει από την πλευρά των γονιών, για εμπλοκή με τα παιδιά τους και που πριν έρθουν εδώ μάλλον δεν σκεφτόντουσαν να κάνουν κάτι κοινό με αυτά.
... που τα περισσότερα παιδιά από την ομάδα της Κομοτηνής δεν επισκέφθηκαν την έκθεση. Γιατί άραγε; Τι τα εμπόδισε;
... το έντονο ενδιαφέρον μιας οικογένειας που μας επισκέφτηκε για δεύτερη φορά από την Κομοτηνή.
... ότι τα μάτια των γονέων μιλούσαν πριν από τα χείλη.
... το ότι δεν θυμίζει εργασιακό περιβάλλον, αλλά μάλλον μια ομάδα η οποία δουλεύει για κοινό καλό!
... ότι οι επισκέπτες στην έκθεση ανέφεραν ότι δεν περίμεναν να δουν κάτι τέτοιο.

Για τη φάση που ανοίγουμε στα ΔΕΝ τώρα, μας ενθάρρυνε...
... να ξεκινήσουμε πιο δομημένα και συγκροτημένα.
... να επικοινωνήσουμε την δράση μας τη χειμερινή με ένα παιχνιδιάρικο τρόπο.
... να ξέρουμε πως οι συμμετοχές είναι πολλές και οι γονείς θέλουν να φιλοξενούμε τα παιδιά τους αναγνωρίζοντας το έργο που παράγεται εδώ.
... να έχουμε πολλή θετική ενέργεια & αισιοδοξία.
... να συνεχίσουμε έτσι.