(από το ημερολόγιο της ΔΕΝίτσας)
Πώς αλλιώς θα μπορούσα να κλείσω το κύκλο των ανοιξιάτικων ταξιδιών μου, από το να επισκεφτώ το όμορφο Ωραίον. 29 παιδιά και 8 ενήλικες με περίμεναν πώς και πώς στην αυλή του σχολείου. Με υποδέχθηκαν με μια πολύ θερμή αγκαλιά, λέγοντας μου ότι τους έχω λείψει. Τους έδειξα την ιστορία που μου είχαν γράψει πέρσι, και έβλεπα στα μάτια τους τη χαρά και το θαυμασμό για το δημιούργημά τους. Έπειτα τους ξενάγησα στο «σπιτικό μου», συστήνοντας τους τη καινούρια μου παρέα τους ζήτησα να μου φτιάξουν μια φίλη κι από το δικό τους χωριό. Με χαρά ξεκίνησαν, βάζοντας πολύ όρεξη και μαεστρία για να μου κάνουν την Καλιόπη Ορφανίδου! Ο καιρός, όπως και πέρσι, ήταν βροχερός παρόλα αυτά εμείς περάσαμε τέλεια και το απολαύσαμε πολύ.
